miércoles, 26 de marzo de 2008

Cosecha


Nuestro ayer es ceniza
que quizás
pueda abonar la tierra
de las siembras que aún nos quedan.



En tanto deberíamos
aprovechar los frutos
que hoy
tenemos en las manos.

-+-+-+-

El nostre ahir és cendra
que potser
pugui abonar la terra
de les sembres que encara ens queden.
En tant deuríem
aprofitar els fruits
que avui
tenim a les mans.

*

martes, 25 de marzo de 2008

Un cordial gesto



Un nuevo y estimado amigo, Yorgo Kentrotis
y una alumna suya,Elena Staguraki
han tenido la generosidad de traducir un poema de mi autoría
del español al griego.

Se los agradezco profundamente.

He aquí ambas versiones.

PENSANDO EN TI (2001)
Si hubiera un cielo a mi alcance para darte
si pudiera bajarte , de él alguna estrella
o si supiera donde cortar la flor más bella,
por ti lo haría.

Si pudiera poner en tu ventana
el más bonito amanecer del mundo,
para verte feliz, aunque fuera un segundo,
por ti lo haría.

Si lograra saber cuál es tu paraiso
y a la vez pudiera conseguirte un pasaje,
aún sabiendo que te pierdo en ese viaje,
por ti lo haría.

Es así
tan sencillo como mirar el día
y a la vez tan inmenso,
cuando estás te disfruto
y cuando no, te pienso.

Y aunque una turbulencia
nos moleste en el vuelo,
es igual, voy contento
¡Si se vuela en el cielo!

================================

ΕΝΩ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ

Έναν ουρανό στα χέρια μου αν είχα να σου δώσω
κι αν για σε μπορούσα εγώ ένα να πιάσω αστέρι,
ή να σου φέρω αρώματα από όλα αυτής της γης τα μέρη,
θα το έκανα για σένα μόνο.

Στο παραθύρι σου να βάλω αν μπορούσα
το πιο όμορφο το χάραμα του κόσμου,
μια στιγμή χαράς για να σου δώσω, φως μου,
θα το έκανα για σένα μόνο.

Αν ποιος είναι μάθαινα ο παράδεισός σου
κι αν τα εισιτήρια για εκεί ν’ αγόραζα μπορούσα,
ξέροντας πως θα έχανα ό,τι αγαπούσα,
θα το έκανα για σένα μόνο.

Έτσι είναι,
τόσο απλό όπως το φως της μέρας
και τόσο απέραντο συγχρόνως:
σε χαίρομαι, σαν είσαι εδώ,
σε σκέφτομαι, σαν είμαι μόνος.

Κι αν εμείς αναταράξεις
στο ταξίδι συναντούμε,
δεν πειράζει, μόνο φτάνει
που στα σύννεφα πετούμε!

jueves, 20 de marzo de 2008

lunes, 17 de marzo de 2008

Aún me sigues lloviendo

Me guarecí a la sombra
de una mentira absurda.
Pensé que había logrado
sepultar los recuerdos,
debajo de la grava
metódica del tiempo.

Caminé otros paisajes,
ignoré los espejos
que encontré en mi deriva.

Supuse que las huellas
estaban sobre arena
y que se irían al paso
tenaz de las mareas.

Pero todo fue en vano,
aún me sigues lloviendo.

El eco de tu nombre
golpea los cristales,
de mis ojos y el paso
de los días es sólo,
una llave que gira
descifrando el cerrojo
de nuestras circunstancias

jueves, 13 de marzo de 2008

Una Gaviota y Yo

El incesante andar de las mareas
desperdiga retazos a su antojo,
misterios sin abrir,
hojas de un tiempo
que claudica -tal vez-
indiferente.

Una gaviota encuentra algún tesoro,
fisgonea mi andar.
No la perturbo,
vuelvo sobre mis pasos,
buscando yo también
cierto punto de encuentro,
donde anidar mis ojos y mis ansias.

lunes, 10 de marzo de 2008

La última hoja



Aún no quiero caerme.

Soy la última hoja
y pienso resistir
a la escasez de savia,
al viento que me empuja,
y al curso lógico,
que dice que ahora mismo
debería hacerme parte
del cementerio que veo,
que mi futuro es ser pasado
ocre, natural alfombra de nutrientes.

Si tengo que bajarme
quiero hacerlo de noche.
Viajaré en la brisa
hasta el murmullo
que saluda a tus pies.

viernes, 7 de marzo de 2008

Doña Luisa


No lo esperaba.
En verdad, no esperaba
encontrarme esta tarde
viajando -en un suspiro-
tantos años atrás.
A épocas cuando el cielo
lucía tan celeste
como tus ojos, Luisa.

Cuando el tiempo dormía
entre los anaqueles
donde habitaban todos
mis tesoros de niño.



Cuando las llaves eran
una muestra de arte
ajena a los temores.

Cuando un roble atrapaba
mis ojos, sin más redes
que sus frutos, sus hojas.

Cuando me despertaba
el andar de palomas
sobre el techo de chapas,
picoteando semillas.

Cuando el café con leche
humeaba en las mañanas
y el molino era agua
y la tierra era cuna,
el perfume, glicinas
y mis sueños...
y mis sueños futuro.